Sahara Zachodnia

Sahara Zachodnia,to ogromna piaskownica w północno-zachodniej Afryce,przyznaje się do niej Maroko,nazywając czule, prowincją południową.
Graniczy z Marokiem,Algierią i Mauretanią.

Większość to hamada,czyli teren pokryty pokruszonymi skałami ( pękają i rozpryskują się na drobniutkie kawałeczki pod wpływem ogromnych różnic temperatur między dniem,gdzie przypieka je słońce,a wskaźnik Celsjusza pokazuje nawet 50 stopni,a nocą gdy temperatura spada do zera),

…ale jest tam i odrobina piasku w postaci wydm.

Kiedyś zamieszkiwały ją plemiona berberyjsko-arabskich koczowników.
Hodowali zwierzęta i łupili się wzajemnie,prowadząc wojny plemienne.

Od XI wieku w ręku władców Maroka,w XV przybyli tam Portugalczycy,
…ale przegnali ich Hiszpanie.
Konferencja Berlińska (1884-1885) podzieliła Afrykę pomiędzy Europejczyków (Wielką Brytanię, Francję, Hiszpanię, Portugalię, Belgię i Włochy). Sahara Zachodnia przypadła w udziale Hiszpanom,a oni przechrzcili ją na Saharę Hiszpańską.
Maroko, Mauretania i Algieria przypadły Francuzom.

W 1956 roku Maroko,a cztery lata później Mauretania,odzyskują niepodległość i zaczynają upominać się o Saharę,teraz zwaną Hiszpańską.Maroko powołuje się na przynależność historyczną ,zaś Mauretania na łączące więzi kulturowe (używają tego samego dialektu).Rok 1962 przynosi niepodległość Algierii,

…a w 1963 Król Hassan II (Król Maroka w latach 1961–1999,ojciec obecnego władcy Muhammada VI) wpada na pomysł jej podboju (wojna piaskowa),lecz nie udaje mu się pokonać Algierczyków…

Gdy w 1960 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych uchwala deklarację o przyznaniu niepodległości państwom kolonialnym,to Sahara nadal pozostaje kolonią hiszpańską.

Buńczuczne plemiona,zamieszkujące Saharę,zajęte są niekończącymi się waśniami i bitkami między sobą i nie w głowach im ruchy wyzwoleńcze.

Pomysł zjednoczenia się przeciwko kolonizatorom,kiełkuje dopiero w 1966 roku.Sahrawi (rdzenni mieszkańcy) łączą się w Ruch Wyzwolenia i próbują zbrojnie (1970) pozbyć się Hiszpanów.Bez skutku…

Tymczasem Hiszpanie rozpoczynają wydobywanie fosforytów (1972),sporo się też spekuluje na temat innych bogactw naturalnych…

Rok później w 1973, Sahrawi podejmują kolejną próbę zjednoczenia sił.

Tworzą w Algierze (stolica Algierii) Ludowy Front Wyzwolenia As-Sakijja al-Hamra i Rio de Oro (od nazw dwóch prowincji,na które podzielona była hiszpańska kolonia),czyli Niepodległościowy Front Polisario.
Pomaga mu Libia z pułkownikiem Kadafim i Algieria.

Rozpoczynają się potyczki zbrojne z hiszpańskim kolonizatorem.

W międzyczasie Maroko namawia Mauretanię do wspólnej walki o Saharę.

W 1975 roku,zwracają się do ONZ,żeby zadecydowała o jej losach.Ta nakazuje referendum wśród miejscowej ludności,a jak wiadomo,każde takie referendum,zawsze kończyło się niepodległością dla kraju,w którym było przeprowadzane.

Król Hassan II,zamiast tego, organizuje Zielony Marsz.
300 tysięcy cywilów,popierających pretensje Maroka do Sahary,przekracza zieloną granicę z Saharą Hiszpańską,a Hiszpanie na samą myśl o wojnie z Marokiem,porzucają plany przeprowadzenia referendum i już nie chcą swojej kolonii.

Opuszczają ją w 1976 roku.

Część północną przejmuje Maroko,a południową Mauretania (porozumienia madryckie pomiędzy Hiszpanią,Marokiem,a Mauretanią).

Niezadowoleni z takiego obrotu sprawy Polisario,na kontrolowanym przez siebie terenie,ogłaszają powstanie Saharyjskiej Arabskiej Republiki Demokratycznej(1976).
Przywództwo oddają w ręce przewodniczącego Polisario (M. Abd al-Aziz).
Republika nie zostaje jednak uznana przez wszystkie państwa.

Armia marokańska wkracza do Sahary Zachodniej.

Miejscowa ludność ucieka na pustynię.
Kilka tysięcy bojowników Polisario staje do walki z kilkudziesięcioma tysiącami Marokańczyków,którzy mają dodatkowe wsparcie w armii mauretańskiej.

Marokańskie samoloty zrzucają bomby kasetowe i napalm na obozy Saharyjczyków.

.
Wielu z nich ucieka do Algierii,gdzie w okolicach miasta Tindouf,tworzy obozy dla uchodźców.

W pustynnych potyczkach,jako pierwsi odpadają Mauretańczycy.Nie wytrzymują tempa akcji, nielicznych,ale szybkich i zaciętych bojowników Polisario.
Wycofują się z Sahary Zachodniej (1978) i rezygnują ze swoich roszczeń.

Na opuszczone przez nich pozycje, przybywają oddziały marokańskie,lecz mimo przewagi liczebnej,kiepsko sobie radzą w pustynnym terenie.

W ciągu niespełna trzech lat,wykorzystując znajomość terenu i umiejętność przetrwania na pustyni,udaje się Saharyjczykom przejąć kontrolę nad znacznymi obszarami Sahary Zachodniej.

W 1981 roku z pomocą Maroku,przybywają Stany Zjednoczone,Francja i Izrael.Rozpoczyna się budowa muru saharyjskiego, która trwa sześć lat.

Szkic mapki przedstawiającej sześć odcinków muru sacharyjskiego

Mur saharyjski składa się z sześciu odcinków.Każdy,usypany z piasku i kamieni,tu i ówdzie,opleciony drutem kolczastym i zaminowany,no i oczywiście dobrze strzeżony.W sumie jakieś dwa i pół tysiąca kilometrów.

Mur nie tylko utrudnił eskapady bojownikom Polisario,ale i Marokańczykom akcje odwetowe,bo bojownicy wycofywali się do Algierii,a tam wojsko marokańskie nie mogło ich dosięgnąć.Takie podchody trwały do 1991 roku,kiedy to,za pośrednictwem ONZ,zawarto rozejm i rozpoczęto rokowania w sprawie przeprowadzenia referendum.

Powołano pokojową misję MINURSO (Misja Narodów Zjednoczonych na rzecz Referendum na Saharze Zachodniej)i wyznaczono jej zadanie,nadzorowania przestrzegania zawieszenia broni i prowadzenia przygotowań do referendum.

Do dzisiaj Sahara Zachodnia pozostaje pod opieką ONZ,znajduje się na liście terytoriów niesamodzielnych.Termin referendum był kilkakrotnie przekładany.

Co ja mogę powiedzieć w tej sprawie?
Spotykaliśmy Marokańczyków i Saharyjczyków.Jedni i drudzy traktowali nas życzliwie.W obszarze Sahary Zachodniej z roku na rok,przybywa nowych dróg,nowych osiedli i nowych domów.
Król sporo inwestuje…

Polecam jeszcze do obejrzenia bardzo ciekawy materiał znaleziony w sieci:

.

Powiadamiaj mnie o nowych postach
Powiązane wpisy

Related posts

2 Thoughts to “Sahara Zachodnia”

  1. Smoku

    A co z tym murem,nadal go pilnują,czy można podjechać go obejrzeć?Prawie tak długi jak chiński.

    1. Jasiek

      Nie jest to atrakcja turystyczna,więc napotkany człowiek w mundurku raczej odprowadzi Cię,a nie doprowadzi do muru…
      Mur,owszem zapewnia dużo rozrywki,zwłaszcza na polu minowym.Ogólnie dostęp do muru utrudniony jest przez warunki terenowe oraz stacjonujące tam oddziały wojsk marokańskich.

Leave a Comment

CommentLuv badge

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.